Pierwszy kwadrans to popularna gra na chaos, gdzie piłka krążyła w większości nad głowami zawodników. Dopiero od 20 minuty kibice zgromadzeni przy ulicy Szkolnej zobaczyli ciekawe akcje. W szeregach gospodarzy z pewnością wyróżniał się dziś Wojtek Król, który sprawiał największe zagrożenie pod bramką Pogorii. Przyjezdni posiadali przewagę i z przebiegu spotkania to oni byli dominującą stroną.

 

Pierwszą 100% sytuację dla gości stworzył zawodnik gospodarzy Nowak, jednak jego asysty nie wykorzystał napastnik z Pogórskiej Woli. Do przerwy goście stworzyli jeszcze dwie sytuacje, z których powinien paść przynajmniej jeden gol. Na uwagę zasługuje na pewno akcja z 40 minuty, która byłaby ozdobą tego meczu. Po składnej akcji, zbudowanej z wielu podań i dośrodkowaniu z prawej strony, pomocnik z numerem 15 z 6m nie skierował piłki głową do bramki.

 

Początek drugiej połowy to kolejna niewykorzystana "setka" gości, gdy w 50 minucie gracz Pogorii skiksował z 5 metrów. Trzeba zaznaczyć, że celowniki Pogórskiej Woli były tego dnia fatalnie nastawione, ale można to wytłumaczyć również w inny sposób. Mianowicie świetnie dysponowany w to piękne niedzielne popołudnie był bramkarz Koszyc Wielkich - Łukasz Bąk. Nominalny obrońca, stojący między słupkami z konieczności, 3 razy był górą w pojedynkach 1vs1. To właśnie dzięki niemu gospodarze cały mecz byli w grze o awans do następnej rundy.

 

Niewykorzystane sytuacje lubią się mścić i zawodnicy Pogorii po tym meczu z pewnością zapamiętają to stare piłkarskie porzekadło. 67 minuta przyniosła rozstrzygające trafienie, gdy po składnej akcji ofensywnych zawodników Koszyc Król obsłużył idealnym dośrodkowaniem Tomasza Onaka. Skrzydłowemu gospodarzy nie pozostało nic innego, jak umieścić piłkę w siatce. Ostatni kwadrans to desperackie próby ataków gości, jednak nie byli oni w stanie już zagrozić bramce Koszyc Wielkich.

 

 

 

Powiedzieli po meczu:

 

 

 

 

 

 

Z tego, co mówił trener Sojda, to grałem tam z potrzeby chwili.. przez kilka lat. Mam nadzieję, że zagoszczę na dłużej na bardziej ofensywnych pozycjach. Na szczęście na środku obrony ostatnio nie grywam, przechodzę odwrotną drogą niż zazwyczaj, bo na środku obrony kończą bardziej ofensywni gracze, a ja z wiekiem zostaję przesuwany wyżej. Co do rulety, no cóż, ludzie, którzy mnie znają wiedzą, że lubię używać tego zwodu, aż się dziwię, że tak rzadko jest używany, bo jest naprawdę skuteczny, jak zrobi się wszystko w odpowiednim tempie.